Το βασικό πρόβλημα αυτών των ατόμων είναι η υπερβολική ανάγκη για προστασία και σιγουριά. Η επιφύλαξη, η πρόβλεψη, ο μακροχρόνιος προγραμματισμός σχετίζονται με αυτό. Δηλ. τα άτομα αυτά φοβούνται για το ρίσκο, την μεταβολή και την παροδικότητα πχ ενώ έχουν την ντουλάπα γεμάτη από ρούχα, αγοράζουν συνεχώς καινούργια από τον φόβο μήπως δεν έχουν το κατάλληλο η μήπως ξεμείνουν από επιλογές, έτσι για πολλά περνάει η μόδα τους και δεν φοριούνται.
Το να ζήσεις κάτι καινούργιο σημαίνει να το εκθέσεις στο χρόνο και επομένως στην παροδικότητα που πιθανόν να φέρει και το τέλος του. Πράγμα που θυμίζει το εφήμερο της ζωής. Όλοι αυτοί που συλλέγουν διάφορα αντικείμενα μέσα τους έχουν σαν σαν ασυνείδητο κίνητρο την επιθυμία να αποκτήσουν μια εγγύηση για συνέχεια μέσα στο χρόνο, μια και οι συλλογές δεν μπορούν ποτέ να ολοκληρωθούν, πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι που θα μπορεί να προστεθεί. Με λίγα λόγια ακόμα και η προσκόλληση στις συνήθειές μας και η ενόχληση όταν μας παρενοχλούν σε αυτές, είναι μια μαρτυρία επιθυμίας για διάρκεια.
Προσπαθώντας να διατηρήσουμε το παλιό, φοβόμαστε το παροδικό. Πίσω από κάθε δόγμα και φανατισμό υπάρχει ένας φόβος, για την αλλαγή και την παροδικότητα και σε τελική ανάλυση ο φόβος του θανάτου. Γι αυτό και τα ψυχαναγκαστικά άτομα δύσκολα μπορούν να δεχτούν να ξεφύγει κάποιος από την εξουσία τους και να μην υποτάσσεται στην θέλησή τους. Για το λόγο αυτό και αποτυγχάνουν διαρκώς στην ζωή τους, γιατί ασκούν εξαναγκασμό. Εντάσσουν λοιπόν τα πάντα σε ένα σύστημα για να μπορούν να ελέγχουν και να εξουσιάζουν τα πάντα.
Ο ψυχαναγκασμός κάνει το άτομο να αποφεύγει την ζωντάνια και τη δράση με την διστακτικότητα, την αργοπορία και την αμφιβολία. Η αγάπη, αυτό το παράλογο, υπέροχο συναισθηματικό βίωμα, που δεν έχει όρια και μπορεί να εξελιχθεί σε επικίνδυνο πάθος, προκαλεί μεγάλη ανησυχία στα ψυχ/κα άτομα, γιατί δεν ελέγχεται, έχει δικούς του κανόνες, δεν υποτάσσεται στην λογική, σε κυριεύει και καμιά φορά μπορεί να σε οδηγήσει σε άλογες πράξεις. Έτσι γίνονται πολύ καχύποπτοι απέναντι στα συναισθήματα. Είναι προσεκτικοί και φειδωλοί όταν πλησιάζουν συναισθηματικά δεν μπορούν να αφεθούν ούτε να κατανοούν τα συναισθήματα το άλλου. Πρέπει ο σύντροφος τους να είναι ακριβής, έμπιστος, χωρίς προσωπικές επιθυμίες και συναισθηματικές απαιτήσεις. Η διατήρηση συναισθημάτων ντροπής και ενοχής, οδηγούν την ερωτική σχέση σε κάτι τυραννικό, ανικανοποίητο και δίχως φαντασία που επιτρέπεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και συγκεκριμένα πλαίσια, αποφεύγοντας με μακροχρόνιους δισταγμούς, με εκλογικεύσεις, δισταγμούς και αποστάσεις.
Η ερωτική τους διάθεση διαταράσσεται εύκολα, αν δεν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Θόρυβοι,μυρωδιές,φωτισμός, πόρτες που δεν έχουν κλείσει καλά και διάφορα άλλα τους ενοχλούν ώστε να χάσουν την διάθεσή τους η την ικανότητα τους. Άλλοι πάλι χρειάζονται μεγάλη προετοιμασία καθαριότητας και επηρεάζουν αρνητικά την ερωτική διάθεση στο ξεκίνημά της η και αποφεύγουν την ερωτική συνύπαρξη με το πρόσχημα οτι προηγούνται άλλα επιτακτικά καθήκοντα, να συγυριστεί κάποιο δωμάτιο η άλλες ασχολίες της δουλειάς τους. Δεν μπορούν να απαλλαγούν από την ιδέα ότι ο σύντροφος δεν είναι κτήμα τους, ζηλεύουν, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο το πρόβλημα εξουσίας που έχουν.
Συχνά διαχωρίζουν αυστηρά την αγάπη από την σεξουαλικότητα, την τρυφερότητα από τον ερωτικό πόθο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ποθήσουν τον άνθρωπο που αγαπούν η και αντίθετα να μπορούν να ποθήσουν μόνο όταν δεν αγαπούν. Είναι η περίπτωση ανδρών που ενώ θαυμάζουν μια γυναίκα δεν κάνουν κάποιο βήμα προς αυτή αλλά καταφεύγουν στις πόρνες για σεξουαλική ικανοποίηση.
Θα πρέπει να μάθουν λοιπόν καλύτερα, όχι μόνο να θέλουν, αλλά και να επιτρέπουν στους εαυτούς τους να παρασύρονται, να εντάξουν στην ζωή τους, την αντίθετη τάση και να αποδεχτούν την παροδικότητα και το εφήμερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου