Σώμα και Ασυνείδητο

Το ασυνείδητο αποτελεί ένα τεράστιο χώρο προστασίας. γιατί μέσα σε αυτό βάζουμε όλα τα ανεπίτρεπτα (σωστά η λάθος δεν έχει σημασία) και όλα αυτά που δεν αντέχουμε να αναγνωρίσουμε σαν δικά μας. Όμως ο χώρος αυτός δεν μπορεί μόνο να γεμίζει αλλά πρέπει και να αδειάζει (όνειρα, ασυνείδητες επιλογές, ατυχήματα κλπ). Όταν η προσπάθεια να κρατήσουμε τα απωθημένα στο ασυνείδητο δεν επαρκεί, τότε αποκτούμε άγχος, κατάθλιψη, εξάντληση, πονοκεφάλους, δυσθυμίες και όλα τα συναφή. Όσο δε μεγαλύτερες αντοχές έχουμε τόσο χειρότερα. Για αυτό δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε. Πώς να είναι κάποιος ανέμελος όταν πιέζεται από τις συναισθηματικές του εκκρεμότητες;
Όλοι έχουμε μια σκοτεινή πλευρά (σκιά) την οποία όσο αγνοούμε η απορρίπτουμε τόσο την τρέφουμε και έτσι αυξάνεται συνεχώς η αίσθηση της ανεπάρκειας, ανασφάλειας και ότι άλλο μας ταλαιπωρεί και μας αποδυναμώνει.
Το σώμα μας είναι γνώστης της σκοτεινής μας πλευράς. Παρατηρώντας και ερμηνεύοντας τις σωματικές αντιδράσεις σε διάφορα γεγονότα, ή στις σκέψεις μας, έχουμε την δυνατότητα να πληροφορηθούμε για τις ασυνείδητες διεργασίες της ψυχής μας.
Πρώτα από όλα μας ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο το σώμα ανταποκρίνεται στις σκέψεις μας. Θα λέγαμε ότι τα συναισθήματά μας είναι η αίσθηση που δημιουργείται από τις αντιδράσεις του σώματος στις σκέψεις μας, στην δραστηριότητα του νου μας.
Απλουστεύοντας ίσως το φαινόμενο, φαίνεται πως το συναίσθημα είναι η συνειδητοποίηση από εμάς, της απάντησης που δίνει το σώμα, στον νου μας. Ο νους δημιουργεί μια σκέψη, κάτι "λεει". Το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτή την σκέψη, δίνει μια "απάντηση". Αν η ανταπόκριση γίνει αντιληπτή από εμάς, τότε έχουμε ένα συναίσθημα.
Στην περίπτωση που κάποια εντύπωση, κάποια πεποίθηση, κάποια ανάμνηση, δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή, δηλαδή βρίσκεται στο υποσυνείδητό μας, για τους όποιους λόγους, το γεγονός αυτό δεν έχει καμία σημασία για το σώμα. Αυτό ανταποκρίνεται στην υποβόσκουσα πεποίθηση, χωρίς να ενδιαφέρεται για το αν εμείς έχουμε επίγνωση ή όχι.
Το σώμα μας δεν θα μας πει ποτέ ψέματα. Ο νους μας θα μας ξεγελάσει, αλλά το σώμα θα ανταποκριθεί σε αυτό που πραγματικά πιστεύουμε και όχι σε ότι νομίζουμε ότι πιστεύουμε. Θα συλλάβει την πραγματική μας πεποίθηση και όχι την υποκριτική. Αρκεί να το παρακολουθούμε προσεκτικά και να μάθουμε να "διαβάζουμε" τα μηνύματα του.
Θα ανακαλύπτουμε τι κρύβουμε μέσα μας, πότε επηρεαζόμαστε, πότε έχει εισχωρήσει κάτι που δεν είναι δικό μας, πότε κάνουμε αυτό που μας είπαν οι άλλοι και όχι αυτό που μας υποδεικνύει η φωνή της συνείδησής μας.
Φυσικά όλες αυτές οι πληροφορίες μπορούν να μας δοθούν και με άλλους τρόπους. Μέσω της λογικής ανάλυσης της συμπεριφοράς μας, μέσω κάποιου συμβολικού, ή κυριολεκτικού ονείρου που θα δούμε, μέσω κάποιου μηνύματος που θα λάβουμε κατά την διάρκεια του διαλογισμού, μέσω μιας "σύμπτωσης", (δηλαδή να δούμε, να διαβάσουμε κάτι "τυχαία", να συμβεί ένα γεγονός που κάτι μας "λεει"), ή ενδέχεται να μας το πει κάποιος φίλος μας. Πάντως το σώμα μας, είναι από τους πιο αξιόπιστους "πληροφοριοδότες" για το περιεχόμενο του υποσυνείδητού μας.
Επειδή λοιπόν το σώμα μας συνδέεται με τον νου μας, όπως και κάθε τι άλλο στο σύμπαν, μπορούμε μέσω αυτού να μάθουμε πολλά για τις ενδόμυχες σκέψεις μας. Η σύνδεση αυτή μεταξύ νου και σώματος προκαλεί την εμφάνιση των συναισθημάτων, που είναι η επίδραση που ασκούν οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και οι αναμνήσεις του νου μας, επάνω στο σώμα.
Το σώμα μας είναι η πόρτα για την επαφή με την πραγματικότητα.