Σχέσεις

Τι κάνει πολλές γυναίκες να παραμένουν σε σχέσεις που φανερά υποφέρουν ακόμα και με καθημερινή φυσική βία, η με άλλες μορφές πιο δυσδιάκριτες αλλά όχι λιγότερο βασανιστικές. Γιατί πολλές γυναίκες παραμένουν σε σχέσεις όπου βασικά υποβαθμίζονται οι ανάγκες τους; Ίσως γιατί μεγαλώνουν με τη διαβεβαίωση ότι θα αποτελούν πάντα «μέρος» κάποιου άλλου και ότι θα ζουν για πάντα προστατευμένες από τη γαμήλια ευτυχία. Τι κοινό έχουν οι ηρωίδες των παραμυθιών με τα οποία όλοι μεγαλώσαμε, η Σταχτοπούτα, η Xιονάτη, αλλά ακόμα και η Κοκκινοσκουφίτσα; Ένα άντρα που τις σώζει. Από τι; Μα από το αίσθημα ανεπάρκειας, το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα τους.

Έτσι, εν μέρει, εξηγείται πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να τείνει να υπομένει στωικά ακόμα και τη βία στις πιο ακραίες καταστάσεις και πόσο δύσκολο είναι να διεκδικεί την προσωπική της ικανοποίηση.                  H κατανόηση όμως της γυναικείας αυτής στάσης, μας καλεί να εμβαθύνουμε περισσότερο, γιατί σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεται ότι η γυναίκα δεν υπομένει μόνο τις κακοτυχίες που της συμβαίνουν, αλλά κάποιες φορές κάτι την ωθεί προς αυτές. Έτσι, για πολλές γυναίκες ο ακαταμάχητος άνδρας δεν είναι αυτός που θα τους προσφέρει άπλετη αγάπη και τρυφερότητα. Tους μεγάλους τους έρωτες τείνουν να τους ζουν με άνδρες που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, που είναι με τον τρόπο τους απορριπτικοί και δύσκολοι με έντονα προσωπικά προβλήματα. Πού οφείλεται η έλξη προς αυτούς τους «ακατάλληλους» άνδρες;

Το κλειδί, ίσως να βρίσκεται στην σχέση τους με τον πατέρα. Υπάρχουν γονείς που είναι αμείλικτοι αλλά αυτό είναι ευδιάκριτο από τον ψυχισμό τoυ παιδιού που ανάλογα ξέρει με τι έχει να κάνει, σκληρό αλλά ξεκάθαρο. Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα όταν χαθεί το στοιχείο της ξεκάθαρης σχέσης. Όταν τα πραγματικά συναισθήματα είναι καλυμμένα από αγαθές προθέσεις. Έτσι λοιπόν μπορεί ο πατέρας να είναι κοντά αλλά και πολύ μακριά ταυτόχρονα. Το μικρό κοριτσάκι τον θαυμάζει και αναζητά την παρουσία του, εκείνος όμως απουσιάζει τόσο έντονα στα πράγματα που τον αφορούν που δημιουργεί έλλειμμα αλλά και σύγχυση στο κοριτσάκι. Δεν φτάνω εγώ (δεν αξίζω) για να με προσέξει περισσότερο. Έτσι λοιπόν γυναίκα πλέον μπαίνει στην ερωτική ζωή έχοντας παραμείνει διψασμένη γι’ αυτό το επιδοκιμαστικό βλέμμα ενός άνδρα, και όχι χορτασμένη από την αγάπη και τη φροντίδα του.
Το ενδεχομένως ασυνείδητο παράπονο προς τον πατέρα μετατίθεται τώρα στον ερωτικό της σύντροφο και η εκπρόθεσμη ένταση με την οποία το εκφράζει κάνει τον σύντροφό της να φεύγει όλο και πιο μακριά.

Οι γυναίκες, λοιπόν που στερήθηκαν περισσότερο τη πραγματική γονική τρυφερότητα και σταθερότητα είναι που τείνουν να εμπλακούν στις πιο επώδυνες καταστάσεις. Στο πρόσωπο του συντρόφου αναζητούν τη χρωστούμενη αγάπη. Kαι αν οι γονείς ήταν απορριπτικοί, απόντες, επιθετικοί, δόλιοι κλπ πιθανότατα αυτά τα χαρακτηριστικά θα ασκήσουν έλξη και στην ενήλικη ζωή στον άνδρα που θα αγαπήσει, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρει σαν εκείνη την πριγκίπισσα του παραμυθιού, που με τα δάκρυα της αγάπης της κατάφερε στο τέλος να ζεστάνει την καρδιά του σκληρού, παγωμένου πρίγκιπα. Κατάφερε να τον κάνει να την αγαπήσει με τη στωικότητά της, την αυτοθυσία και την υπομονή της. Αυτό εξάλλου δεν της διδάξανε; Kαι όμως, είναι ακριβώς η απελπισία της που θα κάνει αυτή την αγάπη ανέφικτη. Γιατί κανένας δεν θέλει για πολύ καιρό να αποτελεί τη σανίδα σωτηρίας και το μοναδικό λόγο ύπαρξης του άλλου, ειδικά οι άνδρες, που μπαίνουν στη σχέση με τους δικούς τους αναδρομικούς φόβους προς τη γυναίκα και τις απαιτήσεις της.

H γυναίκα που υποφέρει έχει καταρχήν, να συνειδητοποιήσει ποια είναι η πρώτη πηγή του πόνου της. Να δει τι περιμένει από την σχέση της, ποιός πρέπει να πληρώσει «τα σπασμένα» από την παιδική της ηλικία. Να ξεχωρίσει τι ανήκει σε αυτή τη σχέση και τι επαναλαμβάνει από μια άλλη ανάμνηση, που έρχεται από τόσο παλιά. Δεν μπορεί ένας άνδρας να γίνει ο «καλός» πατέρας και η «καλή» μητέρα που δεν είχε. Χρειάζεται να βρει μόνη της τη δική της ταυτότητα, ώστε να μην τρομάζει με τις ανάγκες της, τον ήδη φοβισμένο μπροστά στις απαιτήσεις της άνδρα. Είναι μονάχα σε αυτή τη βάση που μπορεί να έχει πραγματικές διεκδικήσεις από το σύντροφό της, διεκδικήσεις που αφορούν το σήμερα, την καθημερινότητά και τη συντροφικότητά.