Συναντήθηκαν στον πιο ψηλό βράχο, από κάτω απλώνονταν η θάλασσα μέχρι πέρα τον ορίζοντα όπου ενωνόταν με το μενεξεδί του δειλινού.Την πλησίασε απαλά, την κοίταξε στα μάτια και με σταθερή φωνή της είπε, Ναυσικά θα γίνει αυτό που θες, μου είναι πλέον ξεκάθαρος ο λόγος που η ζωή μας χωρίζει, η αγάπη είναι περήφανη, δεν σέρνεται, ούτε προσκυνά και η ευτυχία δεν είναι ντροπή, αλλά ούτε ουτοπία, είναι καθημερινό μας χρέος.
Η ζωή τρέχει και περνάει μέσα από τα χέρια μας και δεν προφταίνουμε να την αρπάξουμε και να της δώσουμε ένα δυνατό φιλί στο στόμα μήπως και σταματήσει για μας έστω και μια στιγμή, χαλάμε το παραμύθι με τους δισταγμούς και με την αδράνεια που κολλάει τα φτερά μας στο πάτωμα, γιατί βλέπεις μες στη ταλαιπωρία, χάνουμε τον σφυγμό μας και κρυβόμαστε στην σκιά των προβλημάτων, μας λείπει το θάρρος να τ’ απαρνηθούμε. Την παρουσία τους την κάναμε θαλπωρή και την ζωή, την ονειρευόμαστε αντί να την χαρούμε, παριστάνοντας τους νικητές σε ένα παιχνίδι που δεν παίζουμε.
Βάζουμε, λόγια τίτλους και ετικέτες στις σκέψεις μας, αλλά ναυαγούμε σε μια απέραντη νοσταλγία, για τον κόσμο που δεν χωράει μέσα μας. Τι να πω, ίσως ξέφυγε όλη η ισορροπία της ψυχής μας, απ΄ τα χέρια των γονιών μας που δεν ήταν ενωμένα και τώρα ψάχνουμε ανυπόμονα τα κομματάκια που λείπουν, για να γνωρίσουμε αυτόν τον ξένο που δεν είναι άλλος παρά ο εαυτός μας.
Καταλαβαίνω, η μόνη ανάγκη που είχες ήταν να γίνεις πιστευτή και όχι να πιστέψεις.
Βλέπεις ακόμα και τα πιο φοβερά πράγματα φαντάζουν όμορφα αν τα έχουμε διαλέξει μόνοι μας, ενώ αντίθετα και η πιο μικρή δυσκολία γίνεται ανυπέρβλητη, όταν μας την επιβάλλουν οι άλλοι.
Αντίο Ναυσικά, σου εύχομαι, μόνο τούτο.
Να'χεις χρώματα πολλά, να βάφεις τους πόθους σου και τις σκέψεις σου.
Να'χεις το σεντούκι σου γεμάτο όνειρα, πολλά όνειρα να μην φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν.
Να’χεις χάδια και φιλιά πολλά, πάρα πολλά, που να σου περισσεύουν.
Να'χεις λιακάδα στις μέρες σου, όλο το χρυσάφι του ήλιου και όλο το μωβ του δειλινού.
Ξεκίνα λοιπόν, ντύσου, στολίσου και πες καλημέρα στη ζωή σου.
Σε κοιτάω, φεύγοντας και αυτή την απορία, μόνο θα κρατήσω,
πως μπορείς να κρύβεις, όλο το πέλαγος, στα μάτια σου.
Αυτά είπε ο Οδυγγέλης και πήρε αργά,το μονοπάτι προς την παραλία.
Η Ναυσικά κάθισε στην άκρη του βράχου και κοίταγε από ψηλά τον ήλιο να γέρνει.
Σε λίγο σουρούπωνε και η ζωή της την περίμενε._
24 σχόλια:
Sigklonistiko! Tis lei oti tin agapai xoris na tis to pi.
Είναι σαν ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που αν είχε τέλος, σε μια μέρα θα το είχες διαβάσει.
Είναι σαν ένα επεισόδιο μιας καινούργιας σειράς που οι τίτλοι του τελευταίου επεισοδίου "Συνεχίζεται" σου την σπάνε γιατί σε κόβουν στο καλύτερο και θέλεις να δεις κι άλλο.
H Navsika ta exei me allon kai den milai?
Giati xorizoune?
Etsi teleioni?
Ti tha gini tha perimenoume poli gia to kainourgio episodio.
Oute i lampsi den itan toso spastiki.
Ξυπνήστε ρε! σας δουλευει ο Οδυγγέλης για να βγάλει γκόμενες!
Μέχρι και η Ναυσικά περιμένει με αγωνία την συνέχεια.
Χάρη, καμμία σχέση με αυτό που λές.
Ο Οδυγγέλης είναι ποιητής.
ναυσικά η αληθινή; καταπληκτικό πε΄ρίμενα την συνέχεια και βγήκε η πρωταγονίστρια. Πως τελειώνει;
Ξέρεις;
Αλήθεια είσαι αυτή του βράχου;
Πες μας
Οι «αρχέτυπες γυναίκες» υπάρχουν μονάχα στα κεφάλια των αντρών.
Οι γυναίκες στα ομηρικά έπη είναι οι κυρίαρχες αιτίες για την αντρική δράση, τη ζωή, το θάνατο - και τα πάθη που μεσολαβούν.
Άλλα,, το ναυσικάκι!!!!
του θίξαμε τον ποιητή.
Ti tha gini, teleiose?
Den exei xapi end?
Πολύ συγκινητικό, αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει, δεν ζούμε με ρομαντισμούς. Αν την ήθελε θα πρεπε ναχει κάνει κατι παραπάνω απο ευχές.
Κοίτα μάγκα μου, με τι ασχολείται ο κόσμος.
Xari
ήρεμα και σοβαρέψου. Αν δεν συμφωνείς μπορείς να το πεις με πιο στυλ.
Eleonora
Δεν έχει σημασία, τι κάνει η Ναυσικά, σημασία έχει οτι ορισμένα πράγματα στην ζωή χρειάζεται να τα δεχτούμε όπως είναι.
Betty
σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, όμως δεν ξέρω το τέλος όπως δεν το ξέρει κανείς μας στις ιστορίες της ζωής.
Mister Been
Μήπως να μας ενδιαφέρει τι αισθανόμαστε είναι καλύτερο απο την προσαρμογή μας στις μόδες?
Omire
Καλό, εχει όμως κάποιο αλλά...
Ismini
Δεν είναι η Ναυσικά αυτή της φωτ/φιας, η Ναυσικά είναι λίγο πιο μεγάλη αλλά πολύ πιο όμορφη.
Ναυσικά
Σε ευχαριστώ αλλά και ο Χαρις για να μας διαβάζει του αρέσουμε.
Ἂν μοῦ ἐπιτρέπεις νὰ κάνω μιὰ ἐπιστημονικοῦ ἐπιπέδου κριτική, ἐν πλήρει καθαρευούσῃ, ἔχοντας κάποιες ἐμπειρίες ἐπὶ τοῦ θέματος, βεβαίως βεβαίως (ποὺ ἔλεγε κι ὁ ἀείμνηστος Τσαγανέας…)
ΠΑΠΑΡΙΕΣ!
Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις σε τι ακριβώς συνίστανται οι "παπαριές";
Ἁπλῶς, όταν αγαπάς κάποια δεν την αφήνεις ποτέ και για κανένα λόγο. Το αντίο έτσι μελοδραματικό είναι απλώς υπεκφυγή. Ίσως προσπαθείς να κρύψεις ότι δεν την αγαπάς η ότι δεν έχεις το θάρρος η την δύναμη να την κάνεις δική σου. Δεν ξέρω τη σχέση που έχεις με τη Ναυσικά και δεν μπορώ να κρίνω. Αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει ναμαστε ειλικρινείς και όχι να κρυβόμαστε πίσω από δηλώσεις αν…, αφού δεν… , η ζωή, τι να κάνουμε κλπ Να ποιες είναι οι ΠΑΠΑΡΙΕΣ, οι υπεκφυγές . Έτσι δεν σε υπολογίζει, ούτε καν σε φοβάται λιγάκι. Ἔτσι πιστεύω ἐγὼ, δηλαδή. Εσύ κολύμπα όσο θες.
Φίλε Gordon (από ποιον πλανήτη αλήθεια?)
Καμιά φορά χρειάζεται δύναμη να παραιτηθείς από ανέφικτους στόχους.
Θέλει σθένος να φεύγεις από κάτι που σε καθηλώνει.
Αν επιμείνεις δεν είναι από αγάπη αλλά από εγωισμό η εξάρτηση.
Είναι επικίνδυνο να αγαπάμε τον άλλο πιο πολύ από την ακεραιότητά μας.
Σωστά λες ότι δεν ξέρεις την σχέση. Σωστά λες ότι χρειάζεται προσπάθεια αλλά τόση όση επιτρέπει ο άλλος, αλλιώς τον παραβιάζεις και δεν τον αγαπάς.
Ενδιαφέροντα αυτά που λες, (για αυτό και σου απαντάω εκτενώς,) όμως βιαστικά και επιπόλαια.
Όταν λες «Υποκρισίες & Παπαριές» χρειάζεται να μπορείς να το στηρίξεις αλλιώς, χαρακτηρίζουν εσένα, μια και μόνος σου λες ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από δηλώσεις.
Τώρα στο θέμα του αν με φοβάται, δεν νομίζω ότι αυτό χρειάζεται σε μια σχέση, προτιμώ να ξέρω, ότι πιθανόν με σέβεται.
Σταματήστε. Ρεεε!!! θα φύγουν τα γκομενάκια.
ΑΝΤΩΝΙΑ
Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί η αγάπη δεν φθονεί η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. 'Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ.
Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13: 4-8
ΧΑΡΙΣ
Το λεγα εγώ, νατα τώρα
πλακώσαν οι θεούσες.
Ρε κάθαρμα των καθαρμάτων δεν λυπάσαι,τις μόνες, τις αδέσμευτες γυναίκες και γράφεις τέτοια πράγματα για να τις συγκινήσεις. Έχει δίκιο ο Χάρις. Αλλά δεν λέω είσαι και πρώτος στα λόγια. Τελικά πήδηξες η μόνο ποίματα γράφεις?
Χα Χα Χα!!
Paidia ligi kali tropoi den vlaptoun.
Odigg;eli den katalaveno. Giati den milaei h Navsika; Giati deixnei oti to skeptete alla den kani tipota. Mipos eisai xontros & asxhmos kai oxi opos sti fotografies kai den se thelei; yparxei allos; Giati den ton anafereis;Ti eide o Odiggelis stis Seirines; Perimeno apantiseis.
Αν διαβάσεις την Οδυγγέλεια από την αρχή θα καταλάβεις γιατί η Ναυσικά δεν μιλάει και τί ακριβώς συμβαίνει...
Καλέ τι ωραία που γράφεις, είναι πολύ συγκινιτικό. Πολύ λίγο όμως και όλα συνεχίζονται.
Μπήκα τυχαία απο το google για τον Ασιμακη. Τον ξέρεις; Είσαι φίλος του;
Δημοσίευση σχολίου