Υστερικές προσωπικότητες

Οι υστερικές προσωπικότητες, έχουν την τάση να εμπλέκονται σε τριαδικές σχέσεις, όπου, ασυνείδητα, επεναλαμβάνουν το ρόλο που είχαν ανάμεσα στους γονείς τους, κυρίως εαν είναι μοναχοπαίδια. Εμπλέκονται φαινομενικά άθελά τους και τυχαία σε τέτοιες σχέσεις και αποδίδουν την έλξη τους για άτομα ήδη δεσμευμένα, σε ατυχείς συγκυρίες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι αυτοί οι ίδιοι που επιζητούν δεσμευένα άτομα, για να ζήσουν και πάλι τον παλιό ανταγωνισμό που είχαν ως γιός και κόρη με τον αντίστοιχο γονέα.

Ο γιός, που απογοητεύθηκε από την μητέρα του εκδικείται όλες τις γυναίκες με τον τρόπο του Δον Ζουάν, γι παράδειγμα. Η κόρη, που απογοητεύθηκε από τον πατέρα της εκδικείται με τον δικό της τρόπο, προσπαθώντας κατά βάθος να έχει την εξουσία, με υψηλές απαιτήσεις (οικονομικές η ψυχικές) εκμεταλλεύεται τον άντρα και του αφαιρεί την εξουσία, του υποτιμούν τον ανδρισμό κάνοντας να φαίνεται πως δεν φτάνει ποτέ να την ικανοποιήση.

Απ' την άλλη φοβούνται να δημιουργήσουν σχέσεις με σοβαρότητα και δεσμεύσεις αλλά προτιμούν τις ασταθείς και ιδανικοποιημένες. Φυσικά όλα αυτά είναι απόρροια των παλιών τραυμάτων που υπέστησαν. Δεν τους δόθηκε η ευκαιρεία στην οικογένεια να αναπτύξουν με υγιή τρόπο την θυληκότητα η τον ανδρισμό τους, είτε γιατί ήταν ανεπαρκές το πρότυπο, είτε γιατί απορρίφτηκαν στον ρόλο τους, είτε γιατί τους έβαλαν πρόωρα σε επαφή με τη σεξουαλικότητα, πριν αποκτήσουν αρκετή ταύτιση με τον εαυτό τους και αυτοεκτίμηση και έτσι εγκλωβίστηκαν στην ντροπή.

Το σημαντικότερο πρόβλημα τους, όσο αφορά την συντροφικότητα, είναι οι απατηλές προσδοκίες τους από την ζωή, την αγάπη, τον έρωτα και γενικότερα τις σχέσεις. Έτσι καταλήγουν γρήγορα στην απογοήτευση, με βασικό αίτιο την συνεχή τους ανάγκη και απαίτηση να τους φέρονται προνομιακά, δίχως παράλληλα να διερωτώνται για τη δική τους προσφορά.

Επίσης εκδηλώνουν την επιθετικότητά τους μέσω του ανταγωνισμού, στην προσπάθεια για διάκριση και υπεροχή.