Είναι φορές

Είναι φορές που θες να γυρίσεις πίσω, θά 'θελες να είχες διαλέξει πιο προσεκτικά τις πλευρές του εαυτού σου που θα επιβιώσουν, να μην είχε πάει χαμένη καμιά στιγμή, να μην είχες κάνει συμφωνίες και ανταλλαγές ασύμφορες.

Όταν, ότι αγαπάμε δεν βρίσκεται πια στο οπτικό μας πεδίο, ούτε σε απόσταση ακοής, και το χέρι χαϊδεύει την απουσία του, τότε ο αποχωρισμός δεν μπορεί να μεταλλαχθεί σε κάτι το κατανοητό. Όταν λείπει η προσοχή του βλέμματος, η στοργή των ήχων, το απαλό χάδι, το σώμα μας βαραίνει, γίνεται ανώνυμο, τι να ρεμβάσουμε στην αδειασμένη μας ψυχή.

Ο πόνος θα μας λυτρώσει, ο πόνος είναι η εξοικείωση μας με τη ζωή, είναι η λαχτάρα της, και απελπισία είναι να αρνούμαστε την αλλαγή που επιβάλλει, αναδιπλώνοντας το εγώ μας.

Δεν είσαι μόνη σου σε αυτόν τον αγώνα, να ανοιχτείς πλήρως στην ζωή. Συνταιριάζοντας τις ελλείψεις μας ανακαλύπτουμε τις γνώσεις και τις όψεις της. Η πλήρης ταραχή που προκαλεί η απώλεια και που δεν έχει πουθενά προσφυγή, ελευθερώνει την μοναδική και ζώσα επιθυμία μας για Αγάπη.

Nα ζήσεις ξανά τις πιο ωραίες σου στιγμές, προσπαθείς μα δεν μπορείς. Αυτές λοιπόν τις στιγμές κράτα βαθειά μες στην καρδιά σου ότι αγάπησες και σ' έκανε να υπάρχεις ευτυχισμένη.

Και να ξέρεις πως πάντα θα είναι δικές σου και ατέρμονα θα σε συντροφεύουν.