Συναντήσεις

Πάρκαρε το αυτοκίνητό του μπροστά στην πόρτα της πολυκατοικίας, είχε βάλει τα καλά του και πες η απρόσμενη πρόσκληση, πες ότι ήθελε να δώσει λίγη χαρά στην ζωή του η καλή του διάθεση φαινόταν. Ήταν στην ώρα του , ανέβηκε τα λίγα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην είσοδο και ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με μια γυναίκα που έβγαινε από την πολυκατοικία. Ήταν λίγο ψηλή, καστανή, με όμορφο σώμα, τον κοίταξε ξαφνιασμένη. Η πόρτα πίσω της έκλεισε. Να σας ανοίξω του είπε, βγαίνοντας ξαφνικά από εμφανή αμηχανία. Ευχαριστώ θα χτυπήσω με περιμένουν απάντησε εκείνος, χτυπώντας το κουδούνι. Όχι όχι σας παρακαλώ δεν μου είναι κόπος, δεν σας έχω ξαναδεί στην πολυκατοικία μας. Ναι όντως γιατί δεν μένω εδώ. Ελάτε είπε και τον συνόδευσε στον διάδρομο μέχρι το ασανσέρ. Άνοιξε και μπήκε πρώτη, την ακολούθησε. Μα εσείς φεύγατε. Ναι αλλά ...θυμήθηκα ότι δεν πήρα κάτι προσωπικό μαζί μου και γυρίζω, που πάτε? Στον 5ο.Το ασανσέρ ξεκίνησε με ένα μικρό τράνταγμα, μνήμες από άλλες ιστορίες ήρθαν στο μυαλό του, που δεν σκόπευε να τις επαναλάβει. Στον 5ο? είπε εκείνη αυτή τη φορά θυμωμένα, εγώ κατεβαίνω εδώ στον 3ο εντάξει? Άνοιξε την πόρτα και βγήκε, μουρμουρώντας κάτι που ούτε άκουσε ούτε ήθελε να ακούσει εκείνος.

Όταν βγήκε στον 5ο μια δροσερή αρωματισμένη ατμόσφαιρα τον υποδέχτηκε, η πόρτα του διαμερίσματος ήταν ανοιχτή και ένα καλοκαιρινό αεράκι κουνούσε τις κουρτίνες δίνοντας ζωή στο σαλόνι, άκουσε το νερό στο μπάνιο που έτρεχε, έκλεισε την πόρτα πίσω του και η φωνή της τον συνόδεψε από την μια ατμόσφαιρα στην άλλη. Κάνω μπάνιο ακόμα, το κρασί είναι στο ψυγείο, έρχομαι. Την φαντάστηκε ηλιοκαμένη να τρέχουν οι σταγόνες απάνω στο όμορφο σώμα της, πήρε το κρασί και βγήκε στην βεράντα να την περιμένει, το βλέμμα του χάιδεψε τον ορίζοντα την γραμμή από τι κορυφές των πολυκατοικιών και σταμάτησε στο απέναντι διαμέρισμα, από το ανοικτό παράθυρο είδε μια γυναίκα που με απαλές κινήσεις άλοιφε μια κρέμα στο γυμνό κορμί της, η θέα της του έκοψε την ανάσα, σήκωσε το ποτήρι με το παγωμένο κρασί και είπιε μια απολαυστική γουλιά, ένιωσε το κρασί να κατεβαίνει για μερικούς αιώνες δροσίζοντας το μέσα του. Κοίταξε καλύτερα ήταν νέα και όμορφη, μάλλον ψηλή, έδειχνε να μην νοιάζεται για τα ανοιχτά παράθυρα, είχε χάρη στις κινήσεις της, ξαφνικά ...

Συνεχίζεται...