Οδυγγέλεια 16 Δημοσκόπηση

Φύσαγε δυνατά και τα κύματα έπεφταν ακατάπαυστα πάνω στην πλώρη του πλοίου, έσκαγαν και για μια στιγμή έμενε μετέωρη η απειλή τους μετά διαλύονταν σε αναρίθμητες σταγόνες, αφήνοντας την αλμύρα τους πάνω στο μαυρισμένο κορμί του Οδυγγέλη που όρθιος κράταγε το πηδάλιο και κοίταγε μπροστά. Το σκάφος άφοβα έπεφτε πάνω στα ψηλά κύματα, έτριζε και τρανταζόταν βουτώντας, προχώραγε αργά και σταθερά. Μες στην θολή από τα κύματα απεραντοσύνη εκείνος ακολουθούσε δύο σπάνια καφέ μάτια, οδηγοί και φάροι στην ζωή του, δεν τα έφτανε ποτέ του αλλά αυτό ήταν τώρα, το ταξίδι του.
Ο Δίας που κοίταγε από ψηλά μουρμούρισε, στην Ήρα που καθάριζε φακές δίπλα του, "σε μπελάδες θα μας βάλει πάλι αυτός ο Οδυγγέλης το βλέπω εγώ". -"Μην ανησυχείς άντρα μου, έτσι κάνει θυμώνει και παίρνει τις θάλασσες, όταν σε αφήνουν πρέπει να αφήνεις, αλλά αυτός γυρίζει μες στην θάλασσα και μετά που τον χάνεις που τον βρίσκεις στο fb με την Ναυσικά."
Το πηδάλιο αντιστεκόταν, εκείνος σταθερά απορροφούσε με την δύναμή του την μανία των κυμάτων, ήταν τώρα κάμποση ώρα αμίλητος. Όρθιος μες στην φουρτούνα, σκεπτόταν τρυφερά πάλι εκείνη, δεν έλεγε να σβήσει εκείνο το χαμόγελο, εκείνη η έκφραση, εκείνο το κορμί, εκείνη η στιγμή, εκείνη όμως είχε φύγει κλείνοντας την πόρτα, όπως φεύγουν όλα τα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο, όπως φεύγουν τα πλοία, τα πουλιά, τα νιάτα , τα όνειρα, οι δακρυσμένοι Αύγουστοι. Του το ‘χε πει η Αθηνά, μην τρέξεις πίσω της θα μαζέψεις πληγές, βούρκωσε, είναι όμορφη η ζωή σκέφτηκε αξίζει να την ζεις έστω και αν γδέρνεσαι και γεμίζεις πληγές. Όταν η Ναυσικά τίναζε τα μαλλιά της γέμιζε ο αέρας γιασεμιά και όταν γελούσε γέμιζε ο κόσμος όνειρα.
Θυμόταν τα λόγια της περί φιλίας που ήταν και θέσεις της, δεν άντεξε και ύψωσε φωνή μεγάλη απελπισμένη που ακούστηκε ξεκάθαρα στον Όλυμπο. "Θεοί, εσείς που ορίζετε τις μοίρες, τούτο το πράγμα σας ρωτώ και περιμένω απάντηση. Είναι στην φύση του ανθρώπου η φιλία μεταξύ γυναίκας και άντρα η τσάμπα το παιδεύουμε." Γιατί αν δεν θέλει εκείνη δικαίωση, σκέφτηκε θέλω εγώ, όχι για άλλο λόγο να ξέρω τουλάχιστον τι μου γίνεται, που έκανα λάθος.
Οι Θεοί έμειναν αποσβολωμένοι, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με ένοχη ματιά, από την αμηχανία τους έβγαλε, ποιός άλλος ο Ερμής, «να κάνουμε γκάλοπ δημοσκόπηση πως το λένε, θα κερδίσουμε χρόνο και θα δούμε πως το σκέφτονται οι άλλοι.» - "Σωστός είπε ο Δίας, Ερμή ανάλαβέ το", και οι θεοί άρχισαν να μιλάνε όλοι μαζί πάνω στο θέμα.

Φυσικά Συνεχίζεται